บทที่ 75 75

ลมเย็นผ่านพัดทุ่งโล่งกว้าง หลินหลินวิ่งไปอย่างไม่รู้ทิศทางแต่แล้วต้องร้องเสียงหลงและล้มลงเพราะฉินจิ้นเหอไม่ยอมรามือง่ายๆ ร่างกำยำกระโดดตะครุบนางไว้ได้ ก่อนที่คนทั้งคู่จะล้มกลิ้งไปด้วยกัน

ฉินจิ้นเหอมีท่าทีเดือดดาล ทำเอาอีกฝ่ายหัวใจเต้นระรัว

“คิดหนีเหรอ ข้าบอกแล้วใช่ไหม ถ้าเจ้าหลอกข้าเมื่อไหร่ ข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ